10 febrero 2009

profundidade de campo


"... E prego por ti, para que nas noites
das idades da vida, cando todo
teñas dado por perdido ou sequera
aprendeses a abrazar o teu corpo malferido,
as túas cadeiras estreitas e cativa estatura,
a túa tenra covardía, os teus intres de pánico,
con todo o que foi teu vaias ficando adormecido
e entón, xusto daquela,

non te lembres de min".

Yolanda Castaño

Etiquetas: ,